میرزا کوچک جنگلی

اجداد نظامی پسیان که از دوستان امیرکبیر بودند ، آن قدر به پرچم ایران علاقه داشتند که تمام زندگی خود زمین های از دست رفته در قفقاز را به سبب قرار داد ترکمانچای رها کنند و بیایند این طرف مرز و بچه هایشان را بفرستند همان مدرسه ای که آقازاده های بی کفایت قاجاری می روند . در این میان محمد تقی توانست لیاقت خود را بیشتر از بقیه اثبات کند و با توجه به سابقه خانواده اش وارد مدرسه نظامی تهران شد . چند سال بعد پسیان که دیگر یاور (سرگرد) شده بود با یک گردان توانست امنیت راه های همدان را حفظ کند .پسیان در همین ایام جوانی سرگرم زندگی کوچک خود بود که ناگهان غول نظامی شرق را در مقابل دروازه های همدان دید . حکومت مرکزی که توان درگیری با روسیه را نداشت حاضر شد قوای مورد نیاز پسیان را در اختیار او قرار دهند تا او با راه اندازی جنگ شهری به نام « مصلی » بتواند با گرفتن تلفات از قوای روس ، حرکت آنها به سمت تهران را متوقف کند . اما کارشکنی های سیاستمداران و پناهنده شدن دولت موقت به عثمانی ، همه ی زحمات او را به باد و او به بهانه ی بیماری ورم کبد راهی آلمان شد . جای که یندنبرگ فرمانده ی مشهور آلمانی منتظر فرمانده جوان و شجاع ایرانی بود . او به پسیان علوم نظامی را آموخت و او را اولین خلبان ایران کرد . پسیان بعد از مدتی خدمت در ارتش ایران به فرماندهی نظامی خراسان منصوب شد . تا در کنار انگلیسی ترین نیروی تاریخ معاصر ایران ـ قوام السلطنه ـ قرار بگیرد . عهدنامه بین این دو خیلی دوام نیاورد و پسیان به سبب ظلمی که قوام به مردم می کرد نیرویی مردمی به حساب می آمد . پسیان از نارضایتی قاجاریه از قوام به سبب براندازی حکومت قاجاریه کمال استفاده را کرد و او را کَت بسته یه زندان عشرت آباد فرستاد . اما انگلیسی ها قوام را با کودتای رضاخان از زندان به نخست وزیری رساندند . بقیه ماجرا ساده است . سربازان پسیان در جنگ قوچان فرمانده خود را تنها گذاشتند تا با جدا کردن سر از بدن نیمه جانش پیکر او را به باغ نادری بیاورند . مورخ ها معتقدند که اگر پسیان به ندای اتحاد میرزا کوچک خان پاسخ مثبت داده بود ، دیگر حکومت مرکزی توان مقابله با انها را نداشت .

پی نوشت : دهم مهرماه مصادف است با قتل کلنل محمد تقی خان پسیان  .

به نقل از مجله همشهری جوان

به نقل از فارس :
به گزارش باشگاه خبری فارس «توانا» به نقل از روابط عمومی و امور بین‌الملل دفتر مركزی اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانش‌آموزان، محمدتقی فخریان در خصوص درج تصاویر قهرمانان كارتونی هالیوودی در لوازم‌التحریر دانش‌آموزان گفت: محیط بیرونی و فضای خارج از محدوده كلاس، بسیار مؤثرتر از قالب تكراری كلاس‌های درس بوده و نقش تلویزیون بسیار پررنگ است.
وی افزود: انتقال برخی مفاهیم غیر كاربردی و كلیشه‌ای و پر كردن ذهن دانش‌آموزان از مطالب كتاب‌های درسی كه منطبق با نیاز آنها نیست، موجب می‌شود تا دانش‌آموز نیازهای ذهنی خود را خارج از كلاس درس جستجو كنند.
فخریان تأكید كرد: زمانی كه كتب درسی با علایق و نیازهای فرزندان انطباق نداشته باشد آنها با استفاده از حس كنجكاوی خود، قهرمانان اساطیری بیگانه را الگو قرار ‌می‌دهند.
وی ضمن انتقاد از عملكرد مسئولان فرهنگی كشور گفت: زمانی كه اساطیر و قهرمانان افسانه‌ای ایران‌زمین اینگونه مظلوم واقع می‌شوند ناگزیر شخصیت‌های مبهم، دسته دوم و مبتدی سایر سرزمین‌ها برای دانش‌آموزان تبدیل به اسطوره می‌شوند.
وی عدم مدیریت صحیح در تولید لوازم‌التحریر مورد نیاز دانش‌آموزان را از جمله ضعف‌های مدیران فرهنگی كشور دانست و افزود: در روزگاری كه مداد پاك‌كن سوسانو و دفتر خاطرات جومونگ تأثیر بیشتری در ذهن دانش‌آموزان دارد، انگار مسئولان خوابیده‌اند.
فخریان گفت: با دست و دل‌بازی مسئولان صدا و سیما و با انگیزه سهل انگاشتن واقعیت‌ها و ساده فهمیدن مخاطب، پخش كارتون‌ها، سرال: خارجی و بازی‌های رایانه‌ای غربی و آسیای جنوب شرقی به شدت افزایش یافته و این موضوع به معنای خطر راضی شدن به وضع موجود است.
وی ادامه داد: تا زمانی كه جومونگ و سوسانو الگوی دانش‌آموزان ما باشند و بر روی كیف، دفتر، جلد دفتر، مداد و جامدادی تصاویر این هنرپیشگان قرار داده شود، جایی برای جانفشانی سردار جنگل و بزرگی رئیس علی دلواری در ذهن فرزندان ایرانی نمی‌ماند.
دبیركل اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانش‌آموزان گفت: ذائقه فرهنگی و ارزشی كودكان و نوجوانان ما با پخش چنین سرالد‌هایی و به تبع آن با حضور این افسانه‌ها در لوازم‌التحریر تغییر یافته و در دراز مدت شاهد ارائه الگوی زندگی توسط این فرهنگ خواهیم بود، شاید در وهله اول تولید سرال‌ 90 قسمتی از نیم خط داستان تاریخی، تبحر هنرمندان كره‌ای را ثابت می‌كند و در برخی مواقع نیز بی‌تفاوتی دوستان هنرمند وطنی را به اثبات می‌رساند.
وی در پایان خاطر نشان ساخت: نمی‌توان از زیبایی‌های هنری و فنی سرالد افسانه جومونگ به سادگی گذشت اما الگو قرار دادن شخصیت‌های این داستان كه وجودشان سرشار از حس انتقام است برای روح و ذهن بینندگان مخصوصاً دانش‌آموزان شایسته نیست.
پی نوشت 1 : به تصویر زیر نگاه کنید ، تفاوت نتایج جستجوها خودش گویای همه چیز است . این سه کلمه دقیقا همان سه کلمه ی مورد اشاره ی جناب  محمدتقی فخریان است . فکر نمی کنم دیگر نیاز به توضیح داشته باشد .

پی نوشت 2 : باز هم جای شکرش باقی ست در همین حد اظهار نظر شده ، البته باید به این موضوع اشاره کرد که فاتحه فرهنگی که سرنوشتش در کارگاههای ساخت جامدادی و زیر دست چند نفر دست فروش رقم بخورد را باید خواند .